Projektowanie elementu prętowego na podstawie naprężeń dopuszczalnych. Procedura przeprowadza ocenę wytężenia elementu stosując podejście naprężeń dopuszczalnych z rozróżnieniem na ściskanie i rozciąganie. Domyślnie wartości graniczne naprężenia odczytywane są z właściwości materiału, jednak mogą one zostać dowolnie zmodyfikowane. Algorytm znajduje zastosowanie w sytuacjach gdy stateczność elementu nie ma wpływu na wymiarowanie.
Reguła w szczególności umożliwia:
- określenie wytężenia na podstawie analizy naprężeń normalnych dla włókien skrajnych,
- swobodne włączanie/wyłączanie poszczególnych warunków projektowych,
- swobodne określenie limitu dla granicznego naprężenia z rozróżnieniem naprężeń ściskających i rozciągających,
- automatyczne pobranie granicy plastyczności z charakterystyk materiałowych przekroju z rozróżnieniem ściskania i rozciągania,
- wybór typu kombinacji przypadków obciążenia dla których zostanie wykonana analiza,
- tabelaryczne zestawienie wyników dla poszczególnych przekrojów, kombinacji i warunków projektowych,
- automatyczny import wyników statyki oraz cech materiałowych i parametrów przekroju z modelu obliczeniowego,
- graficzną prezentację wytężenia konstrukcji i przekierowanie do kontekstu wymiarowania, dla którego wytężenie jest największe,
- filtrowanie wyników dla wskazanego kontekstu wymiarowania, kombinacji obciążenia oraz rzędnej,
- dwa tryby wymiarowania: tylko bieżący punkt, wszystkie wskazane punkty,
- określenie ilości punktów i ich współrzędnych dla którym ma być przeprowadzone wymiarowanie,
- wygenerowanie notki obliczeniowej zawierającej najbardziej istotne wyniki wymiarowania (format .rtf -> MSOffice, OpenOffice, itd).